Zasada działania terapii rezonansem magnetycznym (MBST®)
MBST® Terapeutyczny Rezonans Magnetyczny
Choroby takie jak zapalenie kości i stawów (choroba zwyrodnieniowa stawów), osteoporoza (ubytek masy kostnej, osłabienie struktury przestrzennej kości) często powodują poważne ograniczenia w codziennym funkcjonowaniu. W początkowej fazie, choroby te przebiegają bezobjawowo. Dolegliwości często narastają dopiero z biegiem lat.
Zastosowanie terapeutyczne rezonansu magnetycznego
Technologia MBST® służy do regeneratywnej stymulacji komórek czyli odbudowy utraconych czy uszkodzonych tkanek, kości i chrząstek.
Stymulowanie procesów regeneracyjnych organizmu
Terapia MBST® opiera się na metodzie obrazowania rezonansu magnetycznego (MRI), będącej procesem diagnostyki medycznej, pozwalającej lekarzom do generowania obrazów tkanek miękkich tj. więzadła i chrząstki. Obecnie MRI to najdokładniejsza metoda diagnostyczna stosowana na świecie. Jej efekty terapeutyczne wyszły na jaw, kiedy pacjenci cierpiący na chorobę zwyrodnieniową stawów po badaniu MRI, stwierdzili że bóle znacznie ustąpiły. Raporty te zainspirowały zespół MedTec do zbadania tego zjawiska i ostatecznie doprowadziły do powstania i rozwoju systemu terapii MBST®.
Tkanki biologiczne składają się głównie, oprócz kilku innych rodzajów atomów, z dużych cząsteczek z atomami węgla i wodoru. Poza tym zawierają dużo wody. Do tworzenia obrazu w MRT wykorzystuje się własności magnetyczne jąder atomów wodoru (protonów). Jako podstawowa część wody i tłuszczu są one najczęstszym pierwiastkiem w ludzkim ciele. Jądra atomów wodoru z ich własnościami kwantowymi można pobudzać impulsami o wysokiej częstotliwości.
W jednym elemencie objętości występuje wiele jąder atomów, których spiny bez zewnętrznego pola magnetycznego są ustawione przypadkowo i w łącznym działaniu znoszą się nawzajem (stan podstawowy). Jeśli ten element objętości zostanie umieszczony w statycznym, jednorodnym polu magnetycznym, to pole wywiera siłę na spiny.
Efekt: spiny sumarycznie ustawiają się równolegle do tego pola magnetycznego. Przyłożone statyczne pole magnetyczne zmusza spiny do tak zwanego ruchu precesyjnego, podobnego do ruchu dziecięcego bąka. Liczba obrotów (częstotliwość), z jaką spiny krążą wokół zewnętrznego kierunku pola magnetycznego, zależy od siły przyłożonego pola magnetycznego (im większe pole magnetyczne, tym szybszy ruch bąka). Częstotliwość Larmora, jak się również nazywa tę specyficzną częstotliwość, jest więc wprost proporcjonalna do siły pola. Przy podwojeniu siły pola podwaja się też częstotliwość.
Spiny znajdują się razem w stabilnym stanie równowagi. Jednak ten stan też można znieść. Do tego potrzebny jest impuls o wysokiej częstotliwości, wytwarzany przez dodatkową podłużną cewkę. Ta wysoka częstotliwość musi pozostawać w rezonansie ze spinami, gdyż tylko tak można przekazać najwyższą możliwą energię. Oznacza to, że wysoka częstotliwość musi być zgodna z częstotliwością Larmora.
W zależności od czasu trwania impulsu można odwrócić ustawienie spinów nawet o 180 stopni. Wtedy protony znajdują się w tak zwanym „labilnym stanie równowagi”. Jeśli wysoka częstotliwość zostanie wtedy na krótki czas wyłączona, protony wracają do stabilnego stanu równowagi. Czas powrotu do stabilnego stanu równowagi nazywa się czasem relaksacji. Ten czas jest różny dla różnych typów tkanek.
Opisany sposób postępowania umożliwia przenoszenie sygnałów w tkance ciała. Dzięki znajomości różnych czasów relaksacji tkanek (tkanki kostnej, chrzęstnej, mięśniowej) można celowo wysyłać do nich sygnały. Wykorzystuje się przy tym różne „otoczenie chemiczne” protonów. Aby obrócić możliwie jak najwięcej protonów ze stabilnego w labilne położenie równowagi, potrzebny jest pewien trik techniczny: zasada „adiabatic fast passage“. Za pomocą cewki sweep (próbkowanie pola magnetycznego przez określony czas) pole magnetyczne powoli zmienia położenie.
To próbkowanie należy uzgodnić tak, by spiny mogły podążać za skutecznym polem magnetycznym i nie odrywały się. Jednocześnie musi być na tyle szybkie, by czas wymagany do przejścia był krótszy od czasu relaksacji.
Jeśli do protonów ma być celowo doprowadzana z zewnątrz energia do diagnostyki (MRT) lub do terapii (terapia rezonansu magnetycznego), muszą występować następujące warunki techniczne:
statyczne główne pole magnetyczne
a) zmienne pole sweep
b) zmienne pole elektromagnetyczne, które odpowiada warunkowi Larmora i musi być prostopadłe do (a) i (b).
Tylko wtedy, gdy występują te warunki techniczne, można mówić o celowym wzajemnym oddziaływaniu.
Terapia MBST® w liczbach
Certyfikowani lekarze
Placówki
Wyleczonych pacjentów
Efekty terapii rezonansem magnetycznym
Jakich pozytywnych wyników mogą oczekiwać pacjenci od terapii rezonansem magnetycznym?
Terapia rezonansem magnetycznym jest zorientowana na przyczyny zwyrodnieniowych chorób stawów. Dzięki regeneracji tkanki chrzęstnej lub kostnej bóle ulegają wyraźnemu złagodzeniu na długi czas lub ustępują, a funkcjonowanie i ruchomość zostają przywrócone.
Co warto wiedzieć o zasadzie działania MRT
Atomy wodoru występują w organizmie wszędzie: jako część składowa wody, ale też w bardzo wielu innych cząsteczkach. Jądro najczęściej występującego atomu wodoru ma tylko jeden proton i nie ma neutronów. Jak wszystkie jądra atomów z nieparzystą liczbą cząstek elementarnych ma pewną szczególną własność: obraca się wokół samego siebie jak mały bąk. Tę własność nazywa się spinem jądra (ang.: spin = szybki obrót).
Wskutek obrotu atomy wodoru generują własne słabe pole magnetyczne. Dlatego silny magnes może na nie wpływać tak, jakby były małymi magnesami sztabkowymi. Taki silny magnes znajduje się wewnątrz tomografu do rezonansu magnetycznego. Jest on wiele tysięcy razy silniejszy od pola magnetycznego Ziemi. Odpowiada za to, by wszystkie atomy wodoru w organizmie były tymczasowo „porządnie” zwrócone „w górę” albo „w dół”, zamiast na krzyż i w poprzek we wszystkich kierunkach. Atomy ustawiają się zatem równolegle (do kierunku przepływu pola magnetycznego tomografu) lub antyrównolegle (przeciwnie do niego). Teraz obracają się nie tylko wokół własnej osi, lecz wirują też wokół osi sztucznie przyłożonego pola magnetycznego.
W trakcie badania urządzenie dodatkowo wciąż wysyła elektromagnetyczny sygnał radiowy. Wskutek tego atomy wodoru ponownie pobierają energię i odchylają się tak długo, aż ich większość ustawi się przeciwnie do kierunku przepływu pola magnetycznego. Poza tym atomy wodoru „synchronizują się”, czyli obracają się pod tym samym kątem wokół osi pola magnetycznego. Aby impuls radiowy w ogóle mógł wpływać na atomy wodoru, musi znajdować się w „rezonansie” i drgać razem z nimi. Oznacza to, że fale radiowe muszą mieć tę samą częstotliwość, z jaką atomy obracają się wokół głównej osi pola magnetycznego.
Po wyłączeniu sygnału atomy wodoru wracają do stanu pierwotnego. Przy tym oddają pobraną energię w postaci ciepła. Mierzy się oddaną energię i czas, w jakim cząstki powróciły do stanu pierwotnego (czas relaksacji). Potem z tych danych komputer wylicza obrazy wnętrza organizmu.
Jak długo atomy wodoru ustawiają się od nowa równolegle do osi pola magnetycznego, czyli wracają do stanu o niższej energii?
Zmierzony czas specjaliści nazywają T1. Ten czas jest zależny od przewodności cieplnej tkanki: w gęstej tkance, na przykład takiej, jak tłuszcz atomy mogą szybciej oddawać energię do otaczającej tkanki niż w cieczach i w ten sposób po wyłączeniu impulsu fal radiowych szybciej ustawiają się ponownie wzdłuż głównego pola magnetycznego.
A jak długo atomy wodoru opuszczają stan rezonansu i ponownie obracają się wokół samych siebie pod różnym kątem do osi głównego pola magnetycznego?
Zmierzony czas specjaliści nazywają T2.
Ten czas jest zależny od ruchliwości atomów wodoru: im swobodniej atomy mogą się poruszać, na przykład w cieczach, tym mniej „przeszkadzają” sobie nawzajem, tym dłużej obracają się pod tym samym kątem do osi pola magnetycznego i wobec tego tym dłuższy jest czas T2.
Bogate w tłuszcz, gęste tkanki mają więc krótki czas T1 i stosunkowo krótki czas T2.
Dla płynów ustrojowych zmierzony czas T1 i T2 jest długi.
Zasada działania i nie tylko
Podstawą jest badanie wyróżnione Nagrodą Nobla!
Terapia rezonansem magnetycznym MBST® opiera się na efektach biofizycznych, które są na całym świecie używane w diagnostyce do tomografii rezonansowej (MRT). Przy tym jądra atomów wodoru w organizmie najpierw pobierają energię za pomocą zewnętrznych pól elektromagnetycznych i potem ją oddają do otaczającej tkanki. Za to badanie i wynalazek MRT dwóch naukowców otrzymało w roku 1952 Nagrodę Nobla z fizyki, a w 2003 dwóch naukowców Nagrodę Nobla z medycyny.
Tak działa nowatorska terapia rezonansem magnetycznym MBST®!
Jest to nieinwazyjna, bezbolesna metoda, która wpływa na zaburzone funkcje komórek lub grup komórek, mianowicie aktywuje procesy metaboliczne w organizmie i wyzwala procesy regeneracji.
W tym celu wytwarza się w urządzeniu do terapii MBST® główne pole elektromagnetyczne w leczonej okolicy, które najpierw ustawia jądra atomów wodoru. Potem jądra są obracane impulsami radiowymi za pomocą specjalnie dopasowanej do pacjenta sekwencji leczniczej o kąt do 180° (spin jądra) i na końcu impulsu wracają do pierwotnego poziomu energii, co nazywamy relaksacją. Doprowadzona energia natomiast oddawana jest do otaczającej tkanki i wyzwala procesy biofizyczne.
Stymulacja pobudza własny potencjał organizmu do regeneracji!
Na poziomie biochemicznym można wyzwalać takie procesy, jak np. stymulacja wzrostu tkanki chrzęstnej i kostnej i szybka redukcja bólu.
Zalety dla pacjenta: szybko następujące zmniejszenie bólów w leczonej okolicy!
Otrzymają Państwo leczenie skrojone na miarę, które jest wymierzone dokładnie w przyczynę bólu. Opatentowane na skalę światową urządzenie do terapii MBST® jest ustawiane indywidualnie dla Państwa dolegliwości i rozpoczyna terapię. Czas terapii wynosi ok. 1 godziny. Jest to całkowicie bezbolesne leczenie przyczynowe bez działań ubocznych – przez ponad 15 lat wypróbowane tysiące razy.
Powrót do aktywnego życia dzięki terapii rezonansem magnetycznym MBST®!
Intensywne zastosowanie we właściwym czasie działań rehabilitacyjnych w połączeniu z nowatorskim terapeutycznym systemem terapii MBST® jest ważne i mogłoby skrócić fazę rekonwalescencji oraz zapobiec wystąpieniu zwyrodnienia. Dane z dziesięcioletniego okresu obserwacji wyraźnie wskazują, że terapeutyczna technologia rezonansu magnetycznego może przy reumatycznych chorobach zwyrodnieniowych wywołać długotrwałą poprawę w zakresie odczuwania bólu i niesprawności wskutek deficytów czynnościowych w codziennej aktywności.